een eilandje genoemd naar een dode hond
is ’t de oude visserman die er stond,
ooit kijkend naar die dijk
als een levenloos lijk
een eilandje in het stille meer
de herfst waart er rond
tot ik er stond
als mannetje in de tijd, steeds weer
kijkend naar die dijk
zie ik geen lijk
een molen draaid er rond
tot bijna aan de grond
een eilandje in het water
vogels vliegen op en neer
naar dat eilandje in het meer
doeloos eilandje, daar was ik weer
een botter kruist er op en neer
telkens weer
zeilend naar de toekomst van weleer
telkens weer
kijkend van het eiland zie ik aan
een dorp, dat vooruit wil gaan
een dorp, in de tijd
die maar rustig slijt
[yframe url=’http://www.youtube.com/watch?v=g4OrntDwNuM’]